Incrementalisme
Auteur
Mark van Twist
De kern
Dit concept is bedoeld om bewezen feilbare beleidsmakers te helpen met netelige vraagstukken, als een strategie van (meer of minder snel uitgevoerde) kleine stappen beter uitpakt dan een grote omslag of het uitrollen van een op de tekentafel bedachte oplossing.
Uitgangspunten
1. Het is een misverstand te denken dat beleidsmakers werken volgens een omvattende rationele methode.
2. Beleidsmakers zijn feilbaar, onder meer doordat ze begrensd rationeel zijn (zie: ‘bounded rationality’ van Simon) en te maken hebben met schaarste aan capaciteit en informatie.
3. Precies daarom is het logisch en verstandig dat beleidsmakers inzetten op kleine wijzigingen.
2. Beleidsmakers zijn feilbaar, onder meer doordat ze begrensd rationeel zijn (zie: ‘bounded rationality’ van Simon) en te maken hebben met schaarste aan capaciteit en informatie.
3. Precies daarom is het logisch en verstandig dat beleidsmakers inzetten op kleine wijzigingen.
Oorsprong
In de jaren ’60 in de VS als reactie op rationele systeemanalyses voor beleid door Charles E. Lindblom
Toepassing
Doorgronden van hoe besluitvorming in de praktijk te werk gaat
Adviseren over hoe besluitvorming in de praktijk het beste is vorm te geven, namelijk niet logisch- rationeel, gericht op analytische optimalisatie.
Adviseren over hoe besluitvorming in de praktijk het beste is vorm te geven, namelijk niet logisch- rationeel, gericht op analytische optimalisatie.
Aandachtspunten
Een misverstand bij incrementalisme is dat het in tegenspraak zou zijn met grote veranderingen; maar ook vele kleine stapjes kunnen - zeker als ze elkaar in hoog tempo opvolgen - snel een grote verandering teweeg brengen.
Inbedding
Theorieën over complexe besluitvorming (Ansoff) en begrensde rationaliteit (Simon)
Kritiek
Dat verandering in de praktijk incrementeel verloopt impliceert nog niet vanzelf dat het ook altijd de beste strategie is zaken voor elkaar te krijgen.
Voorbeelden
Besluitvorming over grote infrastructurele projecten verloopt vaak traag. Lees verder
Kernreferenties
Ch. E. Lindblom, The Science of Muddling Through, 1959
Ch. E. Lindblom, Still Muddling, Not Yet Through, 1979
Ch. E. Lindblom, Still Muddling, Not Yet Through, 1979
Links
Het concept van strategisch incrementalisme past enerzijds in de rijke traditie van (bestuurskundig) onderzoek naar beleid- en besluitvorming:
1. Herbert A. Simon: beperkte rationality
2. March & Johan P. Olson: het garbage can model
3. Wildavksy: begrotingsbeslissingen
Het concept van strategisch incrementalisme sluit anderzijds mooi aan bij onderzoek naar het veelzijdige concept van strategie:
1. Mintzberg: 5 p’s van strategie
2. Porter: strategic change
1. Herbert A. Simon: beperkte rationality
2. March & Johan P. Olson: het garbage can model
3. Wildavksy: begrotingsbeslissingen
Het concept van strategisch incrementalisme sluit anderzijds mooi aan bij onderzoek naar het veelzijdige concept van strategie:
1. Mintzberg: 5 p’s van strategie
2. Porter: strategic change
Bekijk mijn kaarten